Avucunda tuttuðun hýrçýn kuþ gibi hayat Gelmez fazla sýkmaya, ne özgür býrakmaya Bir anda unuttuðun, kurþun ömür’e inat Deðmez geçmiþ yýkmaya, geleceði yakmaya
Ömürden kopartýlan lokmacýk ekmek gibi Gözünden çýkartýlan, sokmacýk mertek gibi Yüzünden kabartýlan, yapmacýk döþek gibi Deðmez geçmiþ yýkmaya, geleceði yakmaya
Sende belki de her þey, farkýna varmýyorsun Özde var ki de bir þey kendine sormuyorsun Elde var ki de bir ney, gönlüne çalmýyorsun Deðmez geçmiþ yýkmaya, geleceði yakmaya
Ömür kezzaptan olsa, yaksa düþtüðü yeri Lav olup sanki aksa, eritse bedenleri Tüm umutlar ham kalsa, bitirse hayalleri Deðmez geçmiþ yýkmaya, geleceði yakmaya
Ne kadar sarýlsan az, bedende iken hayat Senden istenen biraz, göstereceðin sebat Fýrtýna ömre yok naz, sevgilerse çok hoyrat Deðmez geçmiþ yýkmaya, geleceði yakmaya
25.11.2008 Necati ÞÝMÞEK Ankara Sosyal Medyada Paylaşın:
nesimsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.