Bir yanlýþlýk yok doðrudur yaþadýðým Artýk derin bakýþlardan korkmayacak demdeyim.
Bir Fransýz Karasý üzümü korkuyla ezik Bin yýlýn sevda hasreti bin yýlýn korku eziði.
Kuþattýn iklimimi ey Fransýz Karasý Bir nefeste dört mevsimi dönerim Bakýþlarýn iki kibrit çakýmýdýr gönlüme Dumaným deðmez sana Ben yanarým Ben sönerim.
Bir sessiz bekleyiþ Çýðlýðý korkularýma tünemiþ Bir ney yanýðý sevda Dökülmüþ tüm yollarýma Ekmek toplar gibi topluyorum öptüm baþým üzresin.
Hani biraz düþünmesem seni Çaðýn soysuzluðuna, halklarýn yoksulluðuna vereceðim kendimi Ama, Aþkýn soysuzluðu ve sevincin yoksulluðu Týrmanýyor gövdeme.
Belki sýcacýktýr ellerin Boynundan öpsem titrersin Hayata küfretmekten yorgun dudaklarýmý Konuk etsem bir süre omuzbaþlarýnda, Ürperen teninin sýcaðýyla erir ellerim.
Taþa çalýp korkumu Sorabilsem kim olduðunu ne olduðunu Ve dokunabilsem gülüþüne Kaldýrsam gülüþlerinin kabuðunu Ýhtimal ki gün görmemiþ yaralar kanayacak.
Oysa ben sana adýný bile soramýyorum...
Barýþ Çelimli Sosyal Medyada Paylaşın:
Barış Çelimli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.