ben ne aldým gözlerinden ne kaçamak öpüþler ne düþlerde uzun öpüþler uzandým demek boynumu uzattým öpüþe ve kýlýca hiçbir baðým yok yaþamla ben bir þakayým artýk kimsenin gülmediði fazlayým gidiyorum neyin var diyor rüzgar tuhafsýn..tuhafým.. eskiden de yorgundum þimdi tükendim
ayrýlýk zamaný..
kum tanesi ve çöl zaman ve çöl arada kýsa þiirler son evlerindeyim köyün masal çocuklarýna kaçýþ umar da bitti kent de dilersen bellekle yaþam arasýnda öl geride aksak birkaç þiir bahçede yediveren kokusu basamaklarýn sonunda uzun bir þiir falanca haným telefonda þiirler kum taneleri yaþam kanlý göl.
soluk alýyor muyum çoðalýyor muyum azalýyor mu kesin deðil hatlarým keþke söz verebilsem peþimdeki gölgelere tanrýnýn temsilcilerine çölün kurtarýcým olduðunu ne annem ne akrabalarým ne kentim ne insanlarým var seni yaþamým boyunca atmaya çalýþtým yüreðimden savaþý yitirdim boyun eðiyorum bütün yollarý denedim bütün anýlarý söküp attým
yine sen kaldýn geride..
topraðýn zilleri çalýyor bugün baharýn altýnda güneþ baðýrmalýyým gözbebeklerin geçsin diye çekildim ardýmda paslý sürgüler çarmýhlar yok henüz kumla dolu ayrýntýlar kaygýdan bir adam oldum kesiþme noktasý dar yüzyýllar geçti açýktan ben orada kaldým yalnýzým ..........çýðlýðýmda geçti benden .....................pandora’nýn kutusuyum ar/týk ......................................bir yýlan gölgesi enkazým..
fotoðraf: Nasuh Mahruki
Sosyal Medyada Paylaşın:
göğercin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.