MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SEVMEK SENİ







Sevmek seni yeni adým; baþkaldýrý
kendimi seni sevmekle tanýdým
seninleydi yolculuðum
iç evrenimin en bilinmez uçlarýna
çatladý kýlcal damarlarý beynimin...



Tüm yolculuklarýmýn biletini sen saðladýn
karþýlýksýz sevmenin karþýlýðýydý seni sevmem
elde kalem kâðýt
þarký, þiir, türkü aðýt
korkusuzca yazýp imzaladýðým;
sevmek seni limitsiz kredi kartým...



Seninle ayýrdým yeni yeni tatlarý.
Seninle buldum tinimdeki kanatlarý.



Sevmek seni, utkuydu sevinçti, kokuydu
tutkuydu; seninle þaha kalktý içimdeki yýlký
þimþek dizgin yüreðim gökyüzünde uçan attý...



Sevmek seni þuâ, sevmek seni dua
bir damla suda
yaðdýrmak seni her damla yaðmurla
doldurmak okyanuslara,
dönüþümdü yerden göðe, gökten yere
örüþümdü yaþamý yeniden çiçek çiçek
görüþümdü
beni ben eden bilinç taþlarýný tek tek...



Sevmek seni mendil eylemi; düþtü erkti
hava, toprak, su ve ateþ, her türlü elementti
her an için hareket, bereket; herc-ü merçti..



Yalayýp beni eriten her türlü gözyaþý
gaz, tuz, bez
oyun, oyunculuktu,
sevmek seni zamanda yolculuktu...



Görecelik, sevmek seni
bir ileri bir geri, gel/git
maddeden erke, erkten maddeye beynimde geçiþ
kuvantum, diyalektik, metafizik
aklýn geliþimi,
icad deðil; büyüyen yanýný keþfediþ...



Sevmek seni tasarým;
deprem, fýrtýna, sel baskýný
yanýþ, uyanýþ, küldü, güldü, kandý; aman tanrým
sevmek seni
tam bir felâket kasýrgasý, en büyük tufandý,
esaretten kurtulmasý yeraltýnda maðmanýn
ve
büyüklüðünün sona ermesi
yeryüzündeki daðlarýn,
sevmek seni
nöbetleþe kükreyiþi yanardaðlarýn...



Sevmek acý
titreyip can çekiþirken dondurmak hayatý
dur deyip zamana
boynuna yular takýp çekmek her yana
aþmak tüm sýnýrlarý;
sevmek seni, ezelden ebede uzanan
gökleri de yýrtarak,
doldurmak boþluðu ardýnda kalan...



Sevmek seni duyarga;
görmeden avlanmasý yarasalarýn
sevmek ten, an/ten; sezgi,
yaþamýn tümü katýþýksýz
sevmek seni, çirkin, temiz, kirli
yakýþýklý yakýþýksýz, sevmek tüm insanlarý
ne varsa âlemde, esmer, kumral sarýþýn...



Sevmek seni, acý acý tüttürmek tütünü.
Sevmek seni, yok etmek umacý kültürünü.



Sevmek seni, özgürlük özgüven
eþitlik; hiç ayrým gözetmeden
herkesi ayný terazide tartmak
aðýra aðýr, hafife hafif demek
geleceðe ümitle bakmak
yüreðini karartmadan
sevmek seni akýp giden zaman
çok istedim, ama onu durduramam...



Onun için, çok büyük sevmelisin; bir uçtan bir uca...
Her þey durduðu an, tanrýdýr seni kucaðýna alan...



Ve sen herkesi kucaklayacaksýn daha sonra
her þeyi yaþayacaksýn kainatta bir bir
açýlacak ard ardýna bilinçaltýnda kapýlar
sevgi olacaksýn tapýlan;
yükseleceksin gökleri delerek
tek evi varsa yeryüzünde tanrýnýn, bileceksin ki
o da herkesin taþýdýðý biricik yürek...



Sürç-ü lisan eyledimse affola
sevmek seni
özür dilemesini bilmek
sevmek seni bir uç/tan bir uca
aynanýn karþýsýna geçip
sende seyretmek âlemi korkusuzca
ölümsüz uzanmak seninle sonsuza...




Þaban AKTAÞ
25.03.2000




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.