Sesin, bir düþ yangýnýnýn sonrasý
Aklým, yüreðime ihanette her gece tek tende
Kelimelerini heceledikçe.
Kirpiklerimden as beni boynuna
Tenin koksun gözlerim
Aðladýðýmda doldursun gamzelerimi
Nefes nefese sana geldim bak,
Tutar mýsýn ellerimi?
Sesin, yorgun bir ömrün ölüm arefesi
Ödünç aldým hüznünü,
Umutlarýmla iyileþtirecek,
Anýlarýndan ayýklayacak,
Bir gece ansýzýn öpüp koyacaðým yerine.
Sen masallar anlatacaksýn,
Gerçeðini düþleyeceðim.
Ve bir gün sende çýkýp gideceksin herkes gibi
Ben boynuna þiirler dizeceðim...
Ýçimde biriktirdiklerim
Henüz cenin, aklýnda
Kelimelerime dokun,
Hadi, büyüt hýzla
Ya yüreðin yenilecek bana
Ya da düþeceðim düþlerinin derinliklerine
Beni kurtarma!
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.