Ýlk gördügümde ben seni, Bulutlarý topluyordun, gökyüzünden. Bir ýlýk tebessümdü yüzündeki, Güneþi saçlarýna taç yaparken.
Samanyoluydu üzerinde gezindiðin, Yýldýzlardý sana eþlik eden. Ýlk iþittiðimde seni, söylediðin Ezgileriydi, daha, yazýlmamýþ bir senfoninin!
Sen ! bir tanrýça, güneþe hükmeden Nil gibi büyüleyici, akýp gelen ezelden. Mabedim oldu artýk, kalbimde, ayak bastýðýn, o, köþe, Bir yýldýz gibi ebede akýþýný beklerken!
16.11.2008 / ADANA Ahmet BÜYÜKYILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
bueyuekyilmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.