sahibine gönderilemeyen düþler
kaldý ruhumda
sukut etmiþ bedende
can uyuyor sonu olmayan kýþlarda-
sabah rüzgarlarýyla titreyen yapraklar
daldan düþme hevesinde
ayrýlýk baskýn çýkýyor bahar gelirken
sessizlik baþý çekiyor
eceline susayan bu bedende
eksik gedik ne varsa ortadaydý
nefes verildikten sonra
gündüz elini ayaðýný çekince
el çabukluðu ile son bir düþ daha
akýp gidiyor gözlerimden
sapý silik bir hayal ve düþ-tü