gökkuþaðýnýn tozunu serpmiþtin
yaðmur kokusu sinen ruhuma
bir tek gülüþtü seni yüreðime getiren
yine bir gülüþ oldu yüreðimden götüren
dalavereye getirmiþtin aþký
anlayamamýþtýk ne olduðumuzu
kaç zamaný beraber geçirdik ki
baþý olmayan bir yolun sonuna ayna tuttuk
sen bu aþktan taburcu olmak istiyordun
oysa yaralý olan bendim
tadýný alamamýþtýn biz’in
hesabýný kesiyordun durmadan
yetemiyordu hatýralar
eskiye dönerken geceler
hiçe sayýlýyor biz...
geride bir sessizlik kendini oynuyor
ve yalnýzlýk onu teselli etme telaþýnda
bil ki...
hayat bir ömür sensizlik deðil
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.