MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ve
-Başlıksız-
VeliBOSTANCI

-Başlıksız-



Belh þehrinden Konya’mýza uzanmýþ,
Baht izinde, geze geze Mevlânâ.
Bir ilâhi terbiyeyle bezenmiþ,
Hakikati seze seze Mevlânâ.

Dinleyeni kendine dost edinmiþ,
Yaradan’a kulluðu post edinmiþ.
Dünü deðil yarýný kast edinmiþ,
Öðütleri dize dize Mevlânâ.

Kalpte ihlas sýrtta feyiz hýrkasý,
Ayan olmuþ perdelerin arkasý.
Gerçek aþka dâvet etmiþ herkesi,
Demiþ sözü dize dize Mevlânâ.

Ýçivermiþ taþkýn sevgi nehrini,
Açývermiþ aþkýn gizem mührünü,
Geçivermiþ coþkun hisler bahrini,
Boydan boya yüze yüze Mevlânâ.

Ýbret bulmuþ, yaratýlan her þeyde,
Aþký sezmiþ, içi bomboþ bir neyde.
Hep çaðlamýþ hem fakirde hem beyde,
Pýnarlarca göze göze Mevlânâ.

Kulaklarý kem sözlere saðýrmýþ,
Dudaklarý hep sevgiyi baðýrmýþ.
Duyanlarý kutlu yola çaðýrmýþ,
Güzergâhý çize çize Mevlânâ.

Hýrçýnlýðý hoþgörüde çürütmüþ,
Düþmanlýðý muhabbette eritmiþ.
Yeisleri ümitlerde kurutmuþ,
Hâl dilini çöze çöze Mevlânâ.

Ödünçleri þahsi övünç addeden,
Geçmeliymiþ bir mânevi haddeden.
Yol göstermiþ, canlý-cansýz maddeden
Nice sýrlar süze süze Mevlânâ.

Ayrýk otu, has bahçede kibir kin,
Bencilliðe esir olmak ne çirkin.
Vardýr elbet döndüreni her çarkýn,
Deyip inmiþ öze öze Mevlânâ.

Evvel nefsi amelinden ayýrmýþ,
Kalbi takvâ iman ile doyurmuþ.
Ýlim-irfan kapýsýný kayýrmýþ,
Cehâleti eze eze Mevlânâ.

Gam selinde kalanlara sal olmuþ,
Bataklýða batanlara dal olmuþ.
Zehre mahkum olanlara bal olmuþ,
Gönüllere sýza sýza Mevlânâ.

Hakkýn þefkât örtüsüne bürünmüþ,
Ýblislerin hilesinden korunmuþ.
Malýn-mülkün kirlerinden arýnmýþ,
Nâr-ý aþkta kýza kýza Mevlânâ.

Bin sabýrla, karmýþ sevgi harcýný,
En tepeye dikmiþ sevgi burcunu.
Îfâ etmiþ Hakka kulluk borcunu,
Doðrularý yaza yaza Mevlânâ.

Emek ister, yürek ister her zafer,
Niye var ki, elde tâkat gözde fer.
Almýþ sanki her nefesi, son sefer
Bohçasýný düze düze Mevlânâ.

Ney közüyle çýra gibi yanarak,
Hikmetleri þiir þiir sunarak,
Arz misâli bin huþuyla dönerek,
Kakmýþ Hakký, göze göze Mevlânâ.

Bir gönül ki, tefekkürde ummanca,
Merhamette, tevâzuda ormanca.
Ötelerden gönderilen fermanca,
Dalmýþ gitmiþ gize gize Mevlânâ

Her nefesi, bin ömürlük kâm olmuþ,
Ham yüreði, aþk baðýnda tam olmuþ.
Ulvi emre, iþtiyakla ram olmuþ,
Kalanlarý üze üze Mevlânâ.

Sabýr-sebat samimiyet hoþgörü,
Kolay kýlar sahibine her zoru.
Iþýðýyla kalbimizde hep diri,
Hâlâ cömert, size-bize Mevlânâ.

Veli BOSTANCI


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.