Git! Bu gece bütün yýldýzlar üzgün, Hasrete kurulu tüm saatler sana kýrgýn. Mevsimlerden hüzün, Gönül can derdinde, Gönül ayrýlýðýn devrinde. Ben tedavülden kalkmýþ, Sancýlý bir ölüm arefesinde.
Ve ben can çekiþirim. Aþk tarihinden silinirken yüzüm, Her hücremde sensizlik, Her þeyde sensizlik, Avare bir yalnýzlýk batarken içime… Biliyorsun, Her alaylý bakýþ yüzüme çarpacak. Üstelik, Sýr deðil bu kimsesizliðim, Bu sahipsizliðim. Sýr deðil, Bu þehri taþýran sevdam. Kar deðil, yaðmur deðil, Bu kaldýrýmlarý ýslatan. Deme, Hiç deme “Bunda ne var?” Aðlýyorum iþte…
Kime ne, Avuçlarýmý kavuran göz yaþlarýmdan? Üþümüþüm sensiz. Ve düþmüþüm, Bir hayalin sýrtýndan çýrýlçýplak… Kimin umurunda, Ardýn sýra sürüklenen bakýþlarýmdan.
An çaresiz/Can çaresiz/Ben çaresiz…
Söyle, dil ne yapsýn?
Ýhtimal... Ön sýradaki yolcuyum þimdi ölüler kentine, Ve bu son vedasý kan kusturan, ayrýlýk denen icadýn. Her yanký hüzne gidiyor bu trenle. Bekleme, dönüþü yok bu güzergahýn. Islak mendiller, yangýn söndürme çabasýnda. Bilsen, bunlar nafile çýrpýnýþlar. Çorak yüreðimizde kara güller bitiyor, Ölüm bitiyor ölüm! Yine de gider misin ardýna bakmadan, Koca bir daðýn yýkýldýðýný bile bile?
Ve diyorum ki, Anla be hey ömrüm…! Bu son durak, Bu son basamak, bildiðimiz o sevdalardan çok, Çok uzak… Ve ayrýlýðýn, Ve ayrýlýðýn ipine asýldýðýmýzýn resmidir bu. Kayarken ayaklarýmýzýn altýndan, Tabure bildiðimiz bu telaþlý kýzak, Hadi durma öp beni ömrüm, Öp beni hüznümden, Þöyle hüznümün tam göz bebeðinden...
Dilerim unutmazsýn, Heybende kalan umudumu, Ve Avuçlarýnda kan kaybeden yüreðimi... Bir de beni... Bir de beni... Bir ölüm arefesinde býraktýðýný… Þimdi, Hadi ne olur öp beni, Öp beni hüznümün gözlerinden. Varsýn, yýrtýlsýn bugün umudun þah damarý, Sen vuslat hayalini mahþere taþýrken, Sana hatýram olsun yazdýðým þiirler. Açýlsýn ayrýlýðýn o kor kapýlarý, Yeter ki son kez öp beni, Öp beni hüzün kanayan yüreðimden… Son kez öp beni sen, Kan damlayan gözlerimden…
________Ve ben, zaten sensiz doðmuþtum, bir gün sensiz öleceðimi bilmeden…
______________yorgun kalem...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.