Erkek her þey,
Hükümdar,
Ekmek,
Sevgi,
Çocuk,
Saldýrgan…
Ýkiyiz canlý baþlý, iki
Bir deðil, iki
Kadýn, erkek.
Biriz, insanýz…
Dünya tenceresinde kaynarýz,
Can buluruz.
Neden iki denir?
Neden insan deðildir bir?
Ne için bu kin, bu öfke?
Yaþamý yönetenler iki deðil, bir!...
Ýnsandadýr deðer, eþyada deðil,
Hükümdarlýkta, ezilmekte, insandadýr eþyada deðil…
Neden iki var, neden bir deðiliz?...
Kadýn, erkek…
Yaþamdayýz cennet ve cehennemle,
Neden iki var, neden bir deðiliz?...
Kadýn, erkek…
Yaþamdýr deðer, mülk deðil,
Yok ola durur mülk, candýr, canandýr önce.
Peki neden iki var, neden bir deðiliz?...
Yer sarsýntýlarý, savaþlar, barýþlar,
Kýrgýnlýklar, sevmeler, öfkeler…
Bizim için var.
Peki neden iki var, neden bir deðiliz?...
Kadýn, erkek…
Emekdir deðer, sermaye deðil,
Ýkiyiz emek koyan,
Can veren,
Üreten ve tüketen,
Peki neden ikiyiz, bir deðil?...
Kadýn, erkek…
Ýnsanýz biriz, hep öyleyiz…
Mehmet Öztürk.
balaban Kent Þairleri.