Birlikte çekilmiþ bir resmimiz bile yok! Ne demeye hatýrlamýþ bilmem ki Yana yana yüreðim senin yüzünü? Bir vesikalýk resmin vardý ya; ödünç O da, kafa kaðýdýnda kalmýþ.
Bir albüm düzdüm, resimsiz Sana benzeyen artistlerden kesilmiþ bir dolu, Ne var ki, yok içinde simân, yani sensiz Kupürler kapaðýnda öpülmekten eskimiþ..
Öylesi bir gönül ki bu, deliliðe vurmuþ Kafasýna takmýþ da üç beþ resmi, Önüne gelene sallayýp durmuþ, Paçavraya dönmüþ defter, sanki papirüs Ne can kalmýþ içinde, ne de canan, Devran gözlerini silip süpürmüþ.
Býrakmýþ artýk resimleri, zavallý, Hepsi de sararýp solmuþ çünkü, Kendi burada, Gülüp duruyor, Bir hoþ olmuþ sanki, Aklý da baþka yere gitmiþ, Kýrlara salýnmýþ atlar gibi yýlký, Felek iþini bilmiþ, Kader vurup geçmiþ adamý.
Köþedeki bakkal, Ne kötü bakkal! Deliye gazete satmaz olmuþ.
11.07.1999-06.10.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.