hoþ geldin Manzanita nasýlsýn demeyeceðim nasýl olmadýðýný biliyorum gel otur dertlisin bu akþam ayaðýný uzatsan da olur Manzanita
unutmalý bir kenara atmalý hatta iþi saðlama alýp çýkýp üstüne çiðnemeli tüm kötülüklerin
býktým bu dünyanýn dönmesinden Manzanita dön ha dön iþaret koyup da anlatamadýðým bir yeri saklýyor anahtarý kaybolmuþ bir çocuk kumbarasýnda kilitli bu akþam açsam mý diyorum kýrýp yoksa biraz daha mý vakit var
içimde sancýlarýn türküsü ateþlerin ezgin notalarýnda kavrulmuþ söylesene bir türkü Manzanita benim türkülerimden söyle gözlerinde susuz kalmýþ bir hüzün taþýsýn yalansýz sevdalar olsun zangýrdayan yüreðimde benim türkülerim kýrýk kuþ kanatlarýnda öylesine derindir ki senin anlamadýðýn yerde baþlar Manzanita kara bir yolcu treninde besmeleyle açýlan sofra gibidir
titriyorsun Manzanita dal ucunda bir yaprak gibi titriyorsun anlatsana beni güldüren o fýkrayý hani vurmuþ ya hýzlý co iki kere iki dört eder diyen barmeni
ah be Manzanita düþünme düþünme elektriðin faizini ertesi gün deðil miydi oðlanýn coðrafya imtihaný hani soracaklarmýþ ya daðlarýný en yüksek tepesini bu dünyanýn en geniþ akarsularýný sen anlat ona Manzanita sen anlat
Sosyal Medyada Paylaşın:
lvnt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.