bir akarsuyum ki fýþkýrmýþým bir kaynaktan haberin yok mu tepelemeden geçiyorum uðramadýðým limanlar var uzaklarda uyanýr her zaman kuþluk vakti edepsiz efendiler yüzünden bin türlü dert yüklenir þahlanýr darasýyla birlikte
bir akarsuyum ki dumaný olmayan ateþler icat ettim hýrçýn olurum bahar vakti haberin yok mu sessiz harfleri sildik defterimizden kardeþimdir daðlarýn pýnarlarý ve geçerken köylerinden memleketimin töre kurbaný çýðlýklar duyarým
iþ baþýndadýr cehalet topraktan yorgan örter dilsiz sevdalara ve dökülünce notalarý bir çoban kavalýndan taþ olan yürek çatlar ve biter gecenin koynundaki misafirlik gönüllü yýldýzlar parýldaþýr rivayet tanýmayan ýþýklar saçarak beklemez sonbaharda yapraklarýn düþmesini yerden göðe kadar haklý bir sevdaya bulanýp hatýrda kalmýþ bir türkü gibi baþ kaldýran hikayelerin baþ oyuncusudur sonuna kadar direnen sonuna kadar aç ve sonuna kadar tok olan feriþtahsýz bulutlarýn gölge yapan gücüyle sofrada yerini alan bir ekmek gibi düþerim yollara
bir akarsuyum ki cehennemden çýkmýþým haberin ola tutuþturmuþum bir fakiri peynirsiz zeytinsiz ekmeksiz bir fakiri serpilince yüreklerine haksýz bir hüzün ve iþgalsiz sevgileri coþunca tarihin bir vaktinde ne gam duyarlar ne keder sað olsun bir dünya için vardýrlar vazgeçmiþlerdir çocukluk aþklarýndan yazmak yok edebiyatlarýnda tozun pembe halini ve söylemek yalaný bir nisan þakasýnda sadece akýp gitmek var terbiye görmüþ kavgasýyla bir daðdan bir ovaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
lvnt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.