Baþýmda esti
Sonbaharýn dalýndan çaldýðý yaprak
Yaktýðýmýz ormanlardan arta kalan çýnarlarýn gölgesi
Ruhuma deðdi
Denizin uðultusu oyaladý gönlümü
Yeþil kalan yaný yoktu þehrin
Yaralý bir savaþçý gibi
Örtünmüþtü üzerine yamalý çimenlerini
Toprak bile kabul etmiyordu tohum doðurmayý
Bizse hala aþk sanýyorduk
Dalýndan kopartýp
Seviyor sevmiyor sorgulamalarýný...
Rüzgar
Havalandýrdý etekleri
Hiddetle köpürdü deniz
Geri verdi bir anda
Neyi aldýysa.
Boþalttýðýmýz kirliliklere bakýp,
Mavi rüyalara daldýk çoðu zaman.
Sigara yaktýk,
Ýzmaritini,
Karnýmýzý doyurduk
Paketini,
Aðladýk
Mendilini,
Ýçtik
Þiþesini yuttu.
Ve deniz dün, yüzümüze kustu
Çirkinliklerimizi.
Tanrýsal güzelliðini gölgeleyip
Ellerimizle yitirdiklerimizi...
Kýzýla boyandý gökyüzü,
Gözleri doldu...
Mavi düþlerinin arasýndan býraktý
En hýrçýn hýrslarýný
Þimdi elimizde kalbini deldiðimiz koskoca bir gökyüzü
Ve insansýz insanlýðýmýzla
Çocuklarýmýzýn kursaðýnda býraktýðýmýz
Yarýnsýz yarýnlarýmýz kaldý...
Çimen kokusu, karpuz kabuðunda artýk
Ciðeri dolduran ak pak nefes ,
Astýmlý...
Deniz rengi kül,
Gökyüzünün dengi yok...
Çocuklarýn koþuþturduðu yerler artýk
Hayallerin çakýldýðý beton zeminler
Çiçekler küs doðaya,
Doða insanlara...
Parayla satýn alýnýr oldu park bahçelerine çiçekler
Hani o kasýmpatýlar,
Fýþkýran begonviller?
Sizce hangi þehrin vitrinindeler?
Ýstanbul yarý baygýn kollarýmýzda,
Beyler bayanlar,
Bir sene daha sabredin,
Elimizde kalanlar için.
Seneye yeþil gözlükler moda!
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.