Dumansý duygular kaplar içimi Aðrýsý vuruyor þakaklarýma Sinsice saplandý sevda hançeri Engel olamadým gözyaþlarýma Esse de diyorum bir deli poyraz Savursa dumaný dört bir yanýma
Kapattým gözümü, gözün, gözümde Buðulu gözlerden fýrlar anýlar Bir liman ararým saklanmak için Senli sevdalarýn bittiði yerde Huzur arýyorum, o huzur nerde
Ey çýðlýklarýmý yutan karanlýk Acýmý gizleyen, örten karanlýk Her gün adým, adým artan karanlýk Sevdayý yürekten silemez mi sin Sen de bana sýrdaþ kalamaz mý sýn
Bu gece ay da çýkmaz buluttan Gam, kasvet yüklenir umutlarýma Depreþir þakakta çalýþan makkap
Kulakta çýnlayan uðultusuyla Nereye dönsem bir sevda yeli Esiyor hoyratça saç tellerimde Bir hasret türküsü söyler dudaðým Perdesi bozulmuþ saz ellerimde
Yine hüsran ile biter bu gece Son arzum bile sorulmaz neden Delice baðlanan zavallý kalbim Dalýnda titreyen yapraktýr þimdi Ey þair sen miydin,bu adam kim di?
Sadýk Daðdeviren Aþýk Lüzumsuz Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.