Ve
-Başlıksız-
Dimyata pirince varayým derken,
Evdeki bulgurdan oldum a dostlar…
Bir gülün lütfuna ereyim derken,
Hasret çeke çeke soldum a dostlar…
Bir tatlý bakýþtýr, halime sebep,
Sevdiðim gönülden, þefkat umdum hep.
Gönlümde özleyiþ, tavrýmda edep,
Ben aþka susamýþ, kuldum a dostlar…
Sevdalý sözlere, kanamam artýk,
Hülyalý gözlere, yanamam artýk.
Kimseyi yar diye, anamam artýk,
Bin bir ýstýrapla doldum a dostlar…
Bilmem ki, yalan mý, aþkýn erde mi,
Vuslat mahþer denen, uzak yerde mi.
Yoksa, þaþýrýp da, yolu yordamý,
Gül diye diken mi yoldum a dostlar…
Herkes gibi aþka, ben de inandým,
Bir Leyla uðruna, Mecnunca yandým.
Þevkle havalandým, elemle kondum,
Sonunda çileyi, buldum a dostlar…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.