Sen gülünce; Gebe kalýr tomurcuklara güller. Çöllerde yaseminler, leylaklar açar.
Sen gülünce; Ben susuyorum. Ve daha bir seviyorum hayatý, Yaþamayý. Çöllerde çiçek oluyorum, Susamadan. Yýldýzlar yeryüzüne iniyor, Kelebek olup uçuþuyorlar, Bir annenin saçlarýnda, Özgürce.
Sen gülünce; Ben susuyorum. Bülbüller þakýrdamaya baþlýyor. Artýyor yamaçlarda keklik ötüþleri. Bir avcý yem veriyor güvercinlere. Bedelsiz.
Sen gülünce; Çöllere yaðmur düþüyor. Bebek terk ediyor göðsünü bir annenin Yavru serçe beklemiyor vaktini Uçuyor Özgürce
Sen gülmeyince; Ben susuyorum. Kelebek ömrü kadar ömrüm kalmýyor Tüm acýlarýmla Gülmeni bekliyorum.
Ýdris ÖZDEMÝR www.strescafe.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
idrisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.