AÞ
GÜL BİTTİ ÖĞRETMENİM-Atışma
Þu kocaman daðlarý devirdin, geçtin yayan.
Yaramýzý saracak el bitti öðretmenim.
Ben körpecik bir fidan, sen nasýrlý bahçývan.
Senin ektiðin yerde dal bitti öðretmenim….....Neferi
Ýlimle doldur derdin bu dünyada tasýný.
Sen doldurdun içime duygularýn hasýný.
Telkinlerinle sildim yüreðimin pasýný.
Çok yorgunum; kalbimde hal bitti öðretmenim….Aþýk Çepni
Sýcak bakýþlarýndan yýldýzlar devþirirdim.
Buz daðý bile olsam ýlgýt ýlgýt erirdim.
Canýmý isteseydin çekinmeden verirdim.
Sen uzaklara gittin, yol bitti öðretmenim…....Yitikozan
Bak güzelim ülkemi ne hale getirdiler.
Okur yazar enteller yediler, bitirdiler.
Milletimi çeþmeye eleksiz götürdüler.
Nutkum tutuldu, bende pil bitti öðretmenim…...Aþýk Çepni
Elim kara tahtaya yazý yazmaya korkar.
Eðitmeden öðretim, kötüye doðru sarkar.
Ýki kelime bilen, beni dövmeye kalkar.
Saygý, sevgi, hoþgörü, zül bitti öðretmenim…...Neferi
Baksanýza dediler havada uçan kuþa.
Biri cebi boþalttý, biri sürdü yokuþa.
Bilgiçlik taslayanlar su kattý piþmiþ aþa.
Yama tutmaz libasým; çul bitti öðretmenim…...Aþýk Çepni
Onlar haslarýn hasý; sevgiyle mayalanmýþ.
Bazan defteri, bazan topraðý boyalanmýþ.
Anamýn al yazmasý elinde oyalanmýþ.
Geldin, erozyor bitti, kil bitti öðretmenim…...Yitikozan
El hayraný enteller yurdu satar batýya.
Kalkýnýyoruz derken bomba düþtü çatýya.
Her yan düþman; dönmüþüz bir kapalý kutuya.
Diye diye dilimde kýl bitti öðretmenim….........Aþýk Çepni
Ýçim yanar verdiðin ölesi çabalara.
Eline býçak alan özendi babalara.
Unuttu öðüdünü, sarýldý sopalara.
Kalbimin ateþinde kül bitti öðretmenim…....Aþýk Çepni
Ýþte aynýyla vaki; þarap doldurur saki.
Benim rengim ne siyah, ne de ak gör bak haki.
Mutluluk getirmeli aþ ve iþ bunlar baki.
Vatandaþým zehir yer; bal bitti öðretmenim…....Neferi
Çepni garip sýnýfta öðüdünü hatýrlar.
Memleketin haline isyan eder satýrlar.
Taþýyamaz yüklense dizi dizi katýrlar.
Derdim astým tellere, tel bitti öðretmenim…....Aþýk Çepni
Karanlýklar sinerdi ýþýklý nazarýndan.
Bana bilgiler verdin ilimler pazarýndan.
Bana sitem etsen de küsmedim azarýndan.
Dokunduðun yerlerde gül bitti öðretmenim…Y....itikozan
Neden bizi terk eder eli kalem tutanlar?
Baþýmýzda deveyi hamuduyla yutanlar
Bir ödül almak için ülkesini satanlar.
Suratlarý kýzarmaz; al bitti öðretmenim…....Aþýk Çepni
Gösterdiðin güneþe balçýk sývar birisi.
Sana çamur atanýn para etmaz derisi.
Sen bilgiler beþiði…Hikayedir gerisi.
Ama neden o rüzgar, yel bitti öðretmenim?..Yitikozan
Biri aka kara der, biri ak der karaya.
Biri inatla sofra tuzu basar yaraya.
Biri kul hakký yemek için geçer sýraya.
Zülümüzü örtecek tül bitti öðretmenim…....Aþýk Çepni
Dedik mi her þeyin baþý eðitimdir diye?
Suçu neden yükledik þu VELÝEFENDÝ’ye?
Sokakta simit sattý oðul okusun diye.
Çok çalýþtýk biz ama, pul bitti öðretmenim......Neferi
Mefkûre denen haslet para etmez bu çaðda.
Kentlere indi hepsi; çakal kalmadý daðda.
Gayrý Türkün bayraðý mahzun kaldý otaðda.
Dere gitti, kum kaldý, sel bitti öðretmenim…...Aþýk Çepni
Senin elinden içti sevgiyi Yitikozan.
Sen ki samanyoluna Tanrý katýnda sýzan.
Bütün çiçekler senin olsun görmesin hazan.
Gayrý zaman tükendi, yýl bitti öðretmenim…....Yitikozan
Elleri öpülesi tüm öðretmenlerimizi kutluyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.