zamanýn karanlýk yüzünü perçinledim
saklamadým içimdeki serinliði
aþk’ýn gölgesinde kalmýþ sözler gibi
bulamadým canýmýn usulca aktýðý yeri
can ol bana
acý olma…kýrýlýrsýn
ne zaman yaðmur yitirdi adýný
iki rahmetten biriydi gözyaþý/n
içinde deli bir ýrmak çýðlýktý
adýmý tüketirdin
çokça sevdalý baharlarýn yangýnýnda
kül ol bana
alev olma…sönersin
benim sende bitmiþliðim vardý
yýllarým yabancýsýydý yollarýnýn
uzaðýn büyüsünde rastladý gözlerimiz
bakýþlar niþan düþürünce hasrete
sus haritasýnda iki uzak nokta kadardýk
yol ol bana
gitmek olma…dönersin
ömür ulaktýr
bir nefes gibidir ölüme
ulaþýnca tamamlar aþk’ý
ahir zaman seyyahýydým
dolandýkça merkezinde
en fazla bir dalgayým denizinde
ömür dediðin nedir ki
ölmeyince ellerinde
hayat ol bana
söz olma…bitersin
sabrýný beklediðim heceler düþüyor
adýmý yazsam suretine
aslýn çýkar karþýna
hiçliðine akan bir dua gibi süzülürüm
mührü kýrýlmýþ dudaklarýna
dudak çizgisi de birdir
alýn çizgisi ile
nasýl silerse tanrý
öyle silinmem dilinden
kader ol bana
keder olma…geçersin