endamýn esrarý yüklüdür bahçesinde
ve göðe uzanan elleriyle yarendir
dosttur kubbe altý camiler
derdini bir kuyudan alýp
kýrk gözüyle akýtana sunar
asýrlardýr demlenir dostluklar...
suskun gecelerin sabaha muþtusudur
ya bir seherde ses verir çaðlayandan
yada bir izbede masumca aðlayandan
ebabiller konar her seher yüreðine
sabýr motifleri iþler gergefinde
hu çekerler her damlana
varmak için çýrpýnýrlar ummana
üveyikler su içerler her daim
muþtular verirler gizemli güllere
daldan bir yaprak düþer böðrüne her kuþluk
yada bir çið bürünür akþamýn gurubunda
dinginlenir gönüller ikindi serininde
Sen akar durursun ey! þadýrvan...
la havleler çekilir
ak simalar yunulur
bir kýyam terazisinden þefaatler umulur.
Ecel elzem, ölüm hak,
sen kendi seyrinde ak ey! þadýrvan !...