Gidesim geldi.. Bir salýncaðýn yýllarca esiri olduðu koca dallardan salýnasý gibi, gidesim geldi kuytumda büyüttüðüm senden..
Bu þehir, Bu mevsimlerde üþür oldu sevgili.. Seni hep gözlerimde tutardým Artýk düþüyorsun gözlerimden.. Üþüyor içim.. Eski bir bavulun Parmaklarýmýn izine bulanmýþ yaftasýna yazdým, Taþýyorum adýný uzaklara.. Ýsyanýndan tüm baharlarýn Hazanýn huysuzluðundan ya da, Küsüyorum gecesine saklandýðýn kapýlara ve gidiyorum..
Ýnadýna bu yol durgunluðunun, Sýrtýna saplanmýþým bir býçak ucunda.. Keserken bileðimi Sen damlýyor iliklerimden sýra sýra ve ara sýra þiir olup, Saçma sapan kanýyorsun hâlâ beyazlarýma.. Belki kanayacaksýn da.. Islýk ýslýk çýnlayacak þehir saçlarýmýn ýslaðýnda ve kan akacak yakalarýma yapýþmýþ mor rengine, Her adým atýþýmda.. Ne bende ne þehrimde tütecek duman, Ne de bir kuþ kovalayacak artýk, Tellere astýðýmýz uçurtma kuyruklarýný.. ama sen Hiç durmadan yürü çakýl taþlarýnýn sivri dilinde –ve hiç aldýrmadan-.. Kapýmda gardiyan bir zil düðmesi, Posta kutusundaki yalnýzlýðým gibi Kal dýþýmda sen.. Ne de olsa, Yine herhangi bir otobüs yolculuðunda aralayacaðým kitaplarý.. Kaçýncý sayfada kaldýðýmý hiç bilmeden.. Elbet Nefesim durmuþtur bir satýrýnda “Sen” diyen..
Ben, sancýlarýnýn þah damarýnda Yýllar sonra bulacaðýn, Düþ tadýnda bir yangýným artýk..
Gidiyorum ama bu yol hiç gitmeyecek sevgili..
..yEL! moR yEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
moRbiRyEL_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.