En Son Ne Zaman Eylüldü
En son ne zaman
aðladý bu þehir
en son ne zaman
ýslandý dudaklarýn
senli hayatýmda bu þehir bir baþka güzel karanlýkdan uzak geceleri
caddeleri bir baþka canlý,denizi bir baþka mavi,martýlar kanatlarýný açtýklarýnda
bir baþka özgür sevgili.
Yaðmurlarýnda eylül ve sonbahar romantizmi var.
Bu þehre yaðmur yaðdýðýnda elimden tutar caddelere koþardýk..
baþýný kaldýrýrdýn dudaklarýn ýslanýrdý.
Dudaklarým ýslanýrdý yaðmur yaðardý,arýnýrdýk.
Þehrin ruhu gibi.
En son ne zaman
sonbahar yaþadýn
en son ne zaman
eylüldü nefretin
tanýþtýðýmýzda kalbinde geçmiþin hüzünlerini taþýyordun yaralýydýn
sonbahar, hüzünlerini iþgal eden bir mevsim,soðuk savaþlarýn takvimi
eylül ise acýlarýný biriktirdiðin nefret maðarasýydý.
Aþk.
Þehrin harabeleri gibi yýkýlmýþ bir tarihi koruyordun
cennet duraðýnda,
cehennem yalnýzlýðýný yaþýyordun.
Aðlýyordun sevgili,
yanýyordun.
En son ne zaman
kalbini kýrdýlar
en son ne zaman
yaþadýn ölümü
yangýnlarýnda sonbaharý getirdim sana avuçlarýmda
eylülü taþýdý bulutlar.
Yaðmur indi kalbine gözyaþlarýndan
ben sana seni verdim þehrin çöllerinde açan kýrmýzý güller gibi
kaybolan çýðlýklarýný, karanlýðýn yankýlarýný
kýrýlan aynalarý hapsettim yüreðime
senden almadýklarýmý,
sana verdim sevgili.
En son ne zaman
en sondu sevgilim
ve unuttun tüm hüzünlerini geride kaldý yaþamadýklarýn.
Ben senden önce yaþamamýþým derken,
o kadar güzel parlýyordu ki gözlerin,
ne zor var artýk hayatýnda ne de imkansýz
umut taþýyor ruhun
beni taþýyor kalbin,seni taþýyor kalbim
seni
Hiçbir zaman yalnýz býrakmayacaðým.
En son seninle
baþlangýç sevdiðim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.