yönümü bilmem ama
yolum þiire düþtü,
Kora belenip gönül;
aþk denen þehre düþtü.
..
Aþký þiire çaldým,
Bal eyledim aðuyu
…
Cana bandým elimi
Aþk dedim yana yana.
Kays olup Leyla dedim,
Gönül verdim sûzâna
Aþk göversin diyerek
Maya çaldýk ummana.
Esrimiþ canlar gördüm
Dönüp baksam ne yana.
Meðer yanan benmiþim
Can belenmiþ dumana.
Her yaným aþk bezeli
Çok gelir bu can bana.
Can vermem tutulmadan
Aþk denen o tufana.
Yusuf diye çaðýrýr
Susuz kuyular bana
Yunus misali daldým
Nurdan dipsiz ummana
Nesimi "gel" eyledi
Savrulduk asumana.
Mansur’ca isyan ettim
Hicret ettim urgana.
…..
Ceza gül dahi olsa
Reva deðil bu cana.