Hatıralar -4

Hatýralar -4

Düþündüm iz dolu güzel mazimi
Çocukluk günlerim geldi aklýma
Yazmasam kaybolur gördüklerimi
Hiç de boþ deðilmiþ vardým farkýna

Zengin deðil idik memurdu babam;
“Ýki oda bir de daracýk sofam,
Çocuklarým için gailem, çabam..”
Kendi evi girmiþ gönül tahtýna..

Belki hayalinde yoktu büyük ev
Her zaman söylerdi yaþamayý sev
Gururu, ak alný, dik baþlý bir dev
Ev bir barýnaktý, yalan dünyada

Ýmamlýk yaptýðý o köyün halký
Bir ev yapmak için verince aklý
Ýkiyüzyetmiþbeþ metrede saklý
Hayat temelini kazmýþ topraða

Önünde bir küçük bahçesi vardý
Kuyumuzdan billur bir su akardý
Bahçemize anam iyi bakardý
Her sabah ezanla girerdi suya

Topraða baðlýydý ýslah eylemek
Her bahar bahçeyi kazýp bellemek
Sinema bileti cebinde demek
Anam harçlýklarý derdi babama

Her þey yetiþirdi, küçük bahçede
Taze yumurtamýz vardý kümeste
Domates, patlýcan, biber ve nane
Konserve, kurutma hazýrdý kýþa..

Okuldan gelince hiç beklemeden
Bahçeye dalardým bölüp ekmekten
Soðanýn cücüðü en has yemekten
Güzel görünürdü o anda bana

Anam biberlere giderdi önce
Domates keserdi, inceden ince
Kümesten yumurta, biraz narince
Piþirmeye hazýr, kulplu tavada..

Kendi uyuttuðu yoðurdu açar
Ýstersem çabucak ayraný yapar
Salatalýk taze hararet keser
Çok zevkli olurdu karýn doyurma

Elmanýn üç çeþit aðacý vardý
Akdut aðacýna o bahçe dardý
Ceviz nasýl böyle bahçeyi sardý
Kayýsý hazýrdý hep kurutmaya

Hele kocamanca bir kiraz vardý
Her mevsimde viþne kurur, kaynardý
Erikler çok güzel, suyu damlardý
Selam söyler iðde karþýki çam’a

Kuyunun yanýnda eski bir asma
Yapraðýn verirdi dosta-düþmana
Üzümler karaydý, meyvesi hasta
Dibinde ýsýrgan, çilek ve roka..

Badem aðacýný unutuyordum
Dibinde gülleri ben buduyordum
Hercai menekþe, lale bulurdum
Kokardý leylaklar gün batýmýnca

Birde köpeðimiz var idi “Topak”
Bende hastalýktý onla oynamak
Gördü mü kediyi zordu kurtulmak
Kuyruðu sallardý, hoþ havlamayla..

Bahçenin altýnda akardý dere
Kömürlük büyüktü odun, kömüre
Hemi de kilerdi, eski sedire
Ekmek açan anam geldi aklýma

Evin arkasýný rahmetli dedem
Taþ duvardan ördü hiç düþünmeden
Odalar briket birkaç bölmeden
Kiremit kapladý bütün çatýya

Üç ara bir hol derler ya hani
Mutfak, banyo içte daire yani
WC dýþlardaydý, deðildi mani
Kitapla doluydu yattýðým odam

Uzaklarda idi biraz bakkallar
Evlere ne lazým her þey satarlar
Veresiye diye hesap açarlar
Bu ay veremezsen gelecek aya

Her ne alýr isek taksite baðlar
Böyle yaþanýrdý bizde hayatlar
Her aybaþlarýnda ince hesaplar
Hesabý þaþýran kalýrdý yaya

Her Pazar sabahý kalkýp erkenden
Anam derdi haydi hiç üþenmeden
Koþuver fýrýna çay demlenmeden
Mis gibi sýcacýk ekmek sofraya..

Fýrýn biraz deðil, epey uzaktý
Maksat ekmekleri soðutmamaktý
Nefsim her ekmeðin tadýna baktý
Gönül ister iken, eller torbaya..

O mis gibi koku bayardý beni
Adýmlar sýklaþýr yorardý beni
Sofranýn hayali çekerdi beni
Eksilir adýmlar, bir bir saymaya

Okulumuz bile uzaktaydý çok
Otobüs ve dolmuþ hiçbirisi yok
Kýþýn üþüyünce eli cebe sok
Kitaplar muhtaçtý bezden çantaya

Yazýn zevk olurdu okulu asmak
Trene binip de uzaða kaçmak
Yýlsonu olunca sýnýfta kalmak
Umudu býrakmak gelecek yýla

Köye gider idik tatil olunca
Sýcaklar bastýrýp tere batýnca
Yýldýza bakardýk “kaþ” ta yatýnca
Göz kýrpardýk bize gülünce aya

Kuzular güderdik dað baþlarýnda
Türküler söylerdik dað baþlarýnda
Soðuk su içerdik dað baþlarýnda
Yanýnca dalardýk buz gibi çaya

Her akþam yemeði büyükçe kaptan
Tahta kaþýklarla, mis tarhanadan
Yedikçe lezzeti tat bazlamadan
Yemeðin üstünde, banarak suya..

18.09.2008
Necati ÞÝMÞEK
Ankara

Sosyal Medyada Paylaşın: