Ellerimde açýyor yasemin kokularý Kokular ki alýyor günahýný þeytanýn Çiçekler vardýr mahzun beyaz, kýrmýzý, sarý Güller Isparta gülü menekþeler Bursa’nýn Þimdi denizler yalnýz, gönlüm minik bir arý Fýrtýnadan kaçtým da anca buldum baharý
Vuslatýný düþlerken su yataðýnda kýzlar Bu ufkun çizgisinden gemiler boþ dönüyor Paçasýnda kan zifos, çýplak ayak, anýzlar Çivi gibi uraðan yüzlerine vuruyor Gök kubbeyi sallýyor þiddetiyle yýldýzlar Hayra alamet deðil bu düþ diyor aðýzlar
Ve ihtiyar alýnlar buruþuyor geceye Þafak vakti olunca soðuyor yataklarý Saksýlar kuru artýk açýk ahþap pencere Rüzgâr hýrçýn pespaye yalýyor sokaklarý Damla dibinde çise tekrarlanan cendere Ve öyle bir gece ki sema iniyor yere
Þimdi demleniyorum sote bir dað ardýnda Zincirlerini kýran bir kürek mahkûmuyum Mazi gevþek sarýlmýþ acý tütün tadýnda Her içime çekiþte onu hatýrlýyorum Elbet her þey bitmeli, bahtý bu hayatýn da Bir þiir sona erdi son fýrtýna adýnda
Ýlyas YAÐCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlyas Yağcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.