Yazýlmamýþ þiirler...Her dizede sen varsýn, Söyleyemem kýyýp da,þu ihtiyar sesimle. Ben içimden okurum,sen gönlünde duyarsýn, Rüzgârlarla yollarým,sevdâlý nefesimle...
Her nihâvent þarkýda,sanki seni dinlerim, Hicazkâr taksimlerde hep hayâlin belirir. Yokluðun,’hüzzam’ çalar,ud inler,ben inlerim; Dayanamaz yüreðim,isyân eder,delirir...
’Nisan aðaçlarým’da,bahar olur,açarsýn, Ömrüme düþen cemre gibi düþledim seni. Güz yapraklarýyla hep,hüzün olur,uçarsýn, Bahtýma el oyasý gibi iþledim seni...
Gecemin tek ýþýðý; senin mahmur gözlerin, ’Kasvet sabahlarým’a güneþ olur,doðarsýn. Bir ilâhî vezinden þiir sanki sözlerin, Çatlamýþ yüreðime,yaðmur olur,yaðarsýn...
Yüreðimi okþayan bir kadife dokusu, Þu ihtiyar gönlüme,Tanrýnýn ödülüsün. Sevdân,soluklarýma dolan bir gül kokusu, Bin gülistâna bedel,kokladýðým son gülsün...
ÜNAL BEÞKESE
Sosyal Medyada Paylaşın:
kadri ünal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.