-Başlıksız-

Ve o…
Yüzünde kar beyaz bir gökyüzü
Elinde
Terleyen utançlarýyla
Kapýyý aralamayý mutluluk bildi..

Yüreðime kaçýncý darbe eylemiydi aþkýn
Bilmiyorum,
Nefesimi kaybettiðimden öte
Bu kayýp sessizliðin asýl sahibini
Arýyorum..

Çekyata dökülüyor iþte beden
Olduðunca olaðan güne hoþça kal dercesine
Ve bildiklerini bir kenara fýrlatýrken
Su yolunu bulacak mý?
diye düþünürken...

O kapý susuyor olduðu benlikte
Sustuðu kimlikte zamana dönüþüp
Karþýmda suratsýz bir gerçek gibi
Tam orda, hayata dahil olacaðýn noktada
Beni izliyor

Beni izliyor dünya
Utanmýyor üstelik
Yüzümde kirli bir coðrafyanýn
En savaþ izleri
En geçmiþ silueti
En buruk ailesi
En suskun sesleri yatýyor

Ama hiç biri boyuna eriþemiyor bu enlerin
Sensizlik kadar.

Ve o…
Geldikleriyle gitmeyi hüküm bildi.
Zincirin en zayýf halkasýný kopararak
Diþlerimden dökülen bir kriz anýna imza olurcasýna..

Ve o…
Gittikleriyle mutlu olmayý seçti
Bir gökkuþaðýnýn altýnda
Bekledi gerçekleþmesini
tüm dileklerin.

Çocuk

Masum

Melek

Ve
Þaraptý sesi..

Geceydi
Ýþte orda kayboldum

Karanlýkta..
...............................
Emin UZUN -Kasým 2008

Sosyal Medyada Paylaşın: