Ve O

ve o kapý çaldý,
ve o kapý ordaydý, býraktýðým yerde,
tarihe gölge düþercesine araladým sýyrýlýp ölümden.
Korkularýmý zehirleyen, geceme hoþ gelen
Zamanýn kollarýný kýrýp özgürlüðüne sýðýnan
Kaçak yarým..
Kapýnýn sesiydi..

sol yanaðýndan beyaz bir tebessüm düþtü avcuma..
kanadý avuç içimde ona dair biriktirdiðim tüm cümleler
elindeki makas, parmak uçlarýný kesti sesimin.
dokunamadým..
gülümsedi...
kirli yüzüme aþk gibi düþmüþtü o an mevsim..

“sana emanettim, hoþ geldin” diyebildim
bir meleðin sýcaklýðý oldu elleri,
ona bakmamý istedi
eridi gözlerimi yurt bellemiþ gölgeler…

masmavi bakabildim aralandýkça acým.
Açýldýkça soluðumu kesen bu yara,
bu gece baktýðým her nokta, yüzünün ay beyazý
bu gece sakladýðým notalar, sesinin aþka uzanan kollarý
zamanýn boynuna inen bu baltayla yerle birdim.
Karþýnda, varlýðýma dair ne varsa.

sorma neden bu kirlenmiþliðim
yorulma,
çünkü sessizlik bile güzeldir
kuðu gibi uzanmýþ boynunda
"…"

Emin Uzun 31ekim2008
Sosyal Medyada Paylaşın: