BÖYLE SEVDİM
Ben seni kocaman bir yürekle sevdim. Gözlerim deðil, yüreðimdi seni gören.
Sen damarlarýmdaki kana karýþýp, geldin oturdun yüreðime. Bir baþka yerde
olamazdýn zaten. Sen, benim en deðerli yerimde, yüreðimde olmalýydýn,
orada kalmalýydýn. Çok aþka ev sahipliði yapan bu yürek, ilk kez bu kadar
kolay kabullendi seni. Herhangi bir konuk deðildin artýk. Bu yüzden ne
aðýrlama faslý vardý, ne de uðurlama. O yüreðin gerçek sahibiydin.
Þimdi sonbahar, kýþa giriyoruz ya... Ben dört mevsim baharý yaþadým
seninle. Çiçek çiçek açtýn yüreðimde. Gökkuþaðý zayýf kaldý, senin
renklerin karþýsýnda. Taze bir yaprak gibi yeþildin. Açelya idin
pembeliðinle. Üzerine çið taneleri düþmüþ sarý güldün. Kýrmýzýydýn bir
ateþ gibi. Ve maviydin... En çok bu renkle anmayý sevdim seni. Denize
tutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düþünemedim.
Seni severken dünyayý da sevdim ben, insanlarý da... Kendime bile dar
gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatýn sahibiydim artýk. En kýzgýn,
en tahammülsüz olduðum anlarda bile, seni düþünmek yetti bana. Ýçimdeki
sevinç yüzüme yansýdý, güldüm. Beni öylesine güldüren senin sevgindi ve
ben kaygýsýz, içten gülüþün ne demek olduðunu, nasýl güzel bir þey
olduðunu anladým seninle...
Her þeye raðmen sevdim seni. Güçlüydüm ve aþamayacaðým hiçbir zorluk
yoktu. Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim. Sen elimden
tuttuðunda, patlamaya hazýr bir volkan gibi hissederdim kendimi. Menzil
sendin ve ben o menzile ulaþmak için önüme çýkan her þeyi yok edebilirdim.
Sana ulaþmamý engelleyecek her þeyi eritirdim, kül ederdim. Sana
ulaþtýðýmdaysa sakin bir göle dönüþürdüm. Ve o göle bir tek sen
girebilirdin.
Sevdim ve hayrandým da... Her halin çekti beni. Duruþunu, uyumaný,
gülmeni, kýzmaný, þaþkýnlýðýný, saflýðýný, kurnazlýðýný, çocukluðunu,
olgunluðunu sevdim. Sesini de sevdim suskunluðunu da.
Küçük oyunlarýný, kaprislerini, sitemlerini, korkularýný sevdim. Seni ve o
doyumsuz sevdaný, uçarý sevdaný anlatacak kelime bulamadým çoðu zaman.
Sýðmadýn cümlelere ve hiçbir cümle seni
yeterince tarif edecek kadar derin olmadý.
Seni severken yorulmadým. Çünkü sen yaþam kaynaðýydýn. Her gün yenilendim.
Seninle çoðaldým, büyüdüm. Eksik kalan neyim varsa tamamladýn.
Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliðin ta kendisiydin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.