Bana mýydý nazýn gittin bu gece,
Gönlünden gönlüme kapandý yollar.
Bakýþýn bir baþka sözün bilmece,
Tükendi umudum kalkmýyor kollar.
Her þeyini güzel sandým sanalý,
Her dediðin söze kandým kanalý,
Ben sendeki sana yandým yanalý,
Ruhumdaki deprem beynimi sallar.
Çok gördün bir tutam sevgi gülünü,
Çektin üzerimden þefkat elini,
Nerden bileceksin seven halini,
Yokluðunda zehir oluyor ballar.
Sadece hayalin yeterdi bana,
Gönlümde hülyalar tüterdi sana,
Tükendim peþinden ben yana yana,
Sevgiyle süslenir gelirsen dallar.
Ey gönül ummadýk yola koþarsýn,
Bazen eser yaðar bazen coþarsýn,
Sen kendini bilmez haddi aþarsýn,
Bazen kýymetlidir paradan pullar.
Ümit’im kar yaðdý umduðun dala,
Kim meyil eder ki periþan kula,
Daha çok beklersin çýkarsýn yola,
Niye eðilsin ki önünde kullar!
Ankara - 17.11.2008
Ümit Zeki SOYUDURU