Madem gözlerini çaldýn gözümden,
Kalbim artýk düþman bilecek seni,
Sen seni kopardýn aldýn özümden,
Söyledim kalbime silecek seni.
Ýnsan sevenini mahrum eder mi?
Sevene sineyi mahrem eder mi?
Sevdiði gönülden çekip gider mi?
Söyledim kalbime silecek seni.
Madem gidecektin deseydin keþke,
Seni hapsederdim saraya köþke.
Lanet olsun bende bitmeyen aþka,
Söyledim kalbime silecek seni.
Kalbimi inada çürüteceðim,
Sensizliði bende eriteceðim,
Aþkýmý sensiz de yürüteceðim,
Söyledim kalbime silecek seni.
Deldin de kalbimi ey küçük taþým,
Þimdi niye olmuyorsun yoldaþým?
Güle güle sana gül arkadaþým,
Söyledim kalbime silecek seni.
Ümit’im umudun bitti bir anda,
Umut olur imiþ çýkmadýk canda.
Can çýkarsa ruh mu kalýr insanda?
Söyledim kalbime silecek seni.
Ankara – 12.11.2008
Ümit Zeki SOYUDURU