örümcek

"koyu bir girdap dünyanýn üzerinde hýzla dönüyordu,
herkes o sese kulak vermiþ; uðultusuna büyülenmiþti."

duyabiliyorum o sesi,
koyu bir girdaba ait,
hayalet bir duvardan geçtim sanki,
fýsýltýlarý gerçekten de duyabiliyorum.

elbisem mavi,
hayalet adýmlar yanýbaþýmda,
yüreðim açýk, gizlemiyorum onu;
bir filmin içindeyim sanki,
örümcek kýrýlýmlarýna sahibim,
aþaðýlara süzülen kaný görebiliyorum,
elbisemin paçalarýna bulaþmýþ,
hareketlerim kesintisiz ve ani,
baþým dönüyor ve korkuyorum,
hayýr ! gerçekten unutuldum,
çok uzaklarda taþlarý kýrýyorlar,
girdabý da duyabiliyorum,
ruhumun ayak seslerini de..

"koyu bir girdap dünyanýn üzerinde hýzla dönüyordu,
herkes o sese kulak vermiþ; uðultusuna büyülenmiþti."

olgunlaþmamýþ bir ruh,
hayat girdabýnda bir örümceðin
aðlarý arasýnda, sonunda yakalanmýþtý;
taptaze bir þey, örümcek aðýz tadýnda, onu yemek için,
örümcek mavi hýrkayý parçalayýp taze bedene ulaþtý,
rüyalarýnda arzuladýðý, o karþý konulamaz hayale kavuþmuþtu,
sonunda,
üþümek.. dirençli olmayý gerektirmiþ,
örgüler her yanýna yapýþmýþtý,
onlara sarýlmaktan baþka çaresi de kalmamýþtý.

Sosyal Medyada Paylaşın: