Dağların Sonu – Kerem Duran

Müzik ellerine emanet,
Duygulardan teselli bulmuyordun artýk,
Büyük bir yol ayrýmýna girmiþ,
Daðlarýn sonuna varmak istemiþti ruhun,
Seninle deðil ama sensiz
Ne yapacaðýný bilemeyen bir kalp ile
Engin bir denizin ortasýnda gibiydi halim
Dünyadakiler ve herþey sana emanetti artýk..

Dünya senin olsun,
Dans eden ruhlar da,
Hayallere dalan bakýþlar hep seni düþünsün
En büyük sen ol, en güzel,
Tüm baharlardan daha güzel,
Daha iç açýcý ve ferahlýk getiren,
Ruhlara huzur daðýtan o kiþi ol,
Ol ki kaybolsun bu yürek
Senin büyüklüðünde kaybolsun gerçekten,
Ve hep sevgi içinde kalsýn ruhum,
Sevgi baþarýný aydýnlatsýn, baþarýyý ýsýtsýn,
Yýkýlmayýþýný, özlemlerinin bitiþini,
Emellerine kavuþtuðun her bir günü ansýn sonsuza dek,

Ve bu hep böyle sürüp gidecek,
Bir parça ýþýk söyle, karanlýðý ne zaman arkadaþ edinecek..
Býrak kalsýn orada, çürüsün gitsin diyecek,
Ve sen de hep böyle olacak böyle düþüneceksin;
Çünkü,
Daðlarýn ardýný merak etmeden yaþadýn hep,
Bir adým sonrasýný deðil, günler ve hatta yýllar sonrasýný
Hiç ama hiç düþünmedin,
Sen , sana adanmýþ bir hayatý hiçe sayarken
Duygularýmdan kopan zavallý halime aldýrýþ etmedin,
Sanki, beni.. bende yendin ve koyup gittin
Geriye de, ,ismini vermediðim hayaller býraktýn;
Aynalardan yansýyan yalnýz bir yüz ve ýslýk bir nefes,
Bir iç çekiþ kaldý,
Duman olan yitik bir aný da böylece süzülüp uçup gitti gözlerimden,

Daha engin,
Daha hafif ve daha asil olana doðru yol aldý gönlüm
Artýk sevmiyorum dedim kendi kendime
Üþüten bir karanlýða emanet artýk ruhum
Bu gerçek iþte böyle,
Daðlarýn sonuna yaklaþtýkça
Gölgeler koyulaþtý,
Akan tüm sular daha serin
Ölüm daha yakýn
Sesler bir garip oldu;
Hayaller birbirine karýþmýþ,
Ölüm bir vadiye uzanmýþ,
Sýrýtýyor öylesine
Ne korkunç,
Ne garip,
Hayal sandýðým gerçekler seninle birlikte azalýrken
Yokluðun daha bir koyulaþýyor kalbimde ve hayat
Bir hayaletin at sürmesine benziyor
Býrak ve çýk git
Hiç düþünme arkandakini
Bu iþ iþte tam da böyle
Dünya gerçek olsun ya da olmasýn
Yoluna devam et,
Baharýn geliþine o güzel yüzünle gülümsemeye,
Tüm güzelliklere, doðan güneþe gözlerini yaklaþtýrmaya,
Ellerini havada çýrpmaya,
Beðendiðin eserleri alkýþlamaya,
Asaletinden ödün vermemeye,
Affetmemeye doðru yol almaya devam et,
Daðlarýn sonuna doðru, koyulaþýrken ruhum
Engin kayalýklardan düþtüðünü de unutma kalbimin

Kan olan kan,
Su olan da su olmaya devam etsin,
Gözlerimden dökülen kaný
Birer su damlasý gibi görmeyi de
Alýþkanlýk haline getirsin benliðin
Böylece, en koyu denizlere doðru aç yolunu
Aç ki, en aç korsanlarla buluþsun yolun
Ve orada mutluluk sandýðýn þeyler ile birlikte
Bir tabut içinde yol almaya devam etsin ruhun,
Geçmiþin, herþeyin,
Umutlarýn,
Baharlarýn,
Aþklarýn,
Hayal kýrýklýklarýn,
Ayrýlýklarýn,
Mutluluklarýn,
Ýnanmýþlýðýn ve yitirmiþliðin,
Bir daðýn sonunda, zirvesinde kalsýn anýlarýn,
Onlarý aþaðýya, aþaðýdaki insanlara taþýmana gerek yok,
Ne de olsa seni anlayamaz onlar,
Hepsi de geçim derdindeler,
Mucizelere adanmýþ hayatlarý,
Çalýþýp durmak ve çabalamak içinde iken halleri
Söyle asalet nerede kalmýþ, ah çok gerilerde,
Belki de hiç olmamýþ..
Ýnsan olmayý, emekleri ile öðrenmiþler,
Aþklarý, akþam evlerinde görmek istedikleri aþlarý gibi;
Hazýr ve piþmiþ, ve güvenli güvenilir, temkinli ve itinalý,
Temiz ve deðerli, kutsal ve paylaþýlmaz, ve kýskanýlýr her nasýlsa,
Ve anlaþýlmaz tadý da iþte bu yüzden..

Müzik ellerine emanet artýk
Tek tesellim dönüþüne olan inanýþým oldu.

Sosyal Medyada Paylaşın: