ama Osman yanmakta olan bir külün koksun diye bir gülün ardýndan boynunda acýnýn diþleri çürüyen Aysel’e vuruldu. Osman þairdir, düþlerinde yýrtýlan bir bulut parçasýný sabahýn göðsünde bulur kendinden ve dünyadan uzak bir sabahta içinde dolaþýrken kaybolduðu bir sabahta Orhan Veli’nin cebinde bir mendil ya da Burgaz adasý açýklarýnda .................................balýk olmak
dahasý da var kendinin þairi bile olmak yetmiyor þimdi.
bak bu yaz kolay geçti. þu çocuk kýþlaya gitti döndü dýþarýda Mardin!li bir çavuþla oyulmuþ gülle çukurunda kurtuluþtan kalma Sakarya boyunda çay ....yeraltý ýrmaklarý gibi boðazlarýndan geçti, gök þubat sonunda kýsa ve karanlýk þubat sonlarýnda yandý kor bir buluta döndü birkaç tavþan öldü ya da karabatak kuþlarý iþte þu çocuk gökte kendi kendine paralanan mermileri uçaksavarýn dört baklasýný unuttu gitti ama Mardin’li çavuþun kolay geçtikleri sýnýrdan ölüm haberleri geldi.
sen þairsin Osman unutur gidersin ya bu çocuk Mardin’li çavuþla gece bir devriyesinde..
Sosyal Medyada Paylaşın:
göğercin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.