ZORBA

nedir bu havadaki gürültü,
penceremi ýslýðýyla titreten
aðacýmýn dallarýný insafsýzca kýran
kapýmý zorbaca zorlayan bu hangi güç;
bu ne cesaret böyle!


benden korku mu bekliyorsun rüzgâr soytarýsý!
fýrtýnalarýn þahýný yüreðimin týnýsý diye dinlerim,
yataðým ayaz
tipi yorganýmdýr;
kaya dalgalý denizlerde
camdan sandalla boðuþtu bu gönül,
tufandan yürek
kollarýmdan kürek yaptým bir ömür
yaðmurda yaþarým her zaman
su nasýrýdýr ellerim.


bileðimden emerek emeðimi
kendimi besledim kendimden,
saygýyla eðildim öz sevdanýn önünde
baðýrarak söyledim namussuza adýný;
sakýn kýzmayýn kalbime,
sevginin fuhuþu olur mu hiç,
pak olmanýn tadýný almýþým bir kez
kimse bozamaz fikrimin fiyakasýný!


gün oldu iðne deliðinden geçti sözüm
an geldi balyoz oldu dilim,
dövdükçe edebin örsünde ruhumu
kýnýnda kanadý caným,
korkmayýn býçaðýn keskin yüzünden,
bilinmeyen ilim deðil ki adamlýk
yeter ki
damarlarý laðým olmasýn insanýn!..



ö.n


Fotoðraf, Faika Berat Pehlivan






Sosyal Medyada Paylaşın: