-Başlıksız-

Çýksýn þu ayrýlýk, artýk aradan,
Bana hep yanýnda kalmayý lütfet…
Yetsin çektiklerim, baht-ý karadan,
Bana hayattan haz almayý lütfet…

Güneþin baharý, ayýn on dördü,
Gönül her ümidi, yüzünde gördü.
Maziye gömüp de, her türlü derdi,
Yüzüne baktýkça gülmeyi lütfet…

O yeþil gözleri, görünce gözüm,
Muhabbet közüyle, tutuþtu özüm.
Aþkýmý demeye, yetiþmez sözüm,
Bir de vuslatýna, dalmayý lütfet…

Hayalin düþünce, iþte þurama,
Bende zerre kadar, neþ’e arama.
Hasretle kanayan, gönül yarama,
Dizlerinde deva bulmayý lütfet…

Söyle insan niye erkekle diþi,
Hak neden zor kýlsýn kuluna iþi.
Hakikat kýlýp, gördüðüm düþü,
Bir dilim ekmeði bölmeyi lütfet…

Bilsen sensiz hayat ne kadar müþkül,
Kavrulan arzular, savrulur kül kül
Þu garip gönlümde, açýl da gül gül,
Bana da bülbülün olmayý lütfet…

Sana yanan yürek, ele yanar mý?
Yýllarýn özlemi kolay söner mi?
Sevenler sözünden geri döner mi?
Bana kucaðýnda ölmeyi lütfet…

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın: