En yeþil dilek aðaçlarý kurusun gidiþlerine. Tüm tövbeler bozulsun. Canlar üryan kalsýn, Canlar duldasýz, sevdasýz... Bütün yeminler utansýn bozulmaktan.
Bu kaçýncý umut yorduðum, vaatsiz geliþlerine. Vedasýna yandýðým, Geliþine bin ayrýlýk adadýðým. Ödeyemediðim kýpkýzýl vebalim. Söylesene... Bu kaçýncý gebe kalýþý sevincin, Nihayetlenmeyen. Sorulmadan bu kaçýncý hesap veriþim.
Hangi anahtar kilitler seni kaburgalarýmýn altýna. Kaç muska zapt eder, hangi ferman seni bana emreder. Usandý titrek gözlü ceylanlar kanamaktan Söylesene... Kaç gidiþin bir ölüm eder.
(Geldin ya!! Ýrem avuçlarýn yine bana Kor’a yanmak ne ki? Günah sen olduktan sonra.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Pusat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.