Yaşam

Yaþam;
Baþýma kara belam
Ne o beni tükürebiliyor, ne de ben onu.
Sevdiðimizde oluyor birbirimizi,
Leyli zamanlarda.
Tam cayacak oluyorum
Yosma, makas alýyor
Az sonra tokat atacaðý yanaðýmdan.

Sýrtýmý ona dönmüþken etti ihanetlerin en arsýzýný
Erkekliðim deðil ama hep çelebiliðim tuttu.
Hiç edepsizlik etmedim edebiyatýn dýþýnda
Ama iyi sövdüm, harf harf küfrettim mýsralarýmda
Bitirimler okusa hayýflanýrdý.

Yosma dedik
Ýþ biliyor, gönül alýyor,
Bende çabuk kanýyorum aslýnda.
Tam aðzýmdan tükürecekken MKE yapýmý bir kurþunla
En incesinden ve de usulundan bir yaðmur yaðýyor
Caným öyle bir raký çekiyor ki...
Yuttuðum tükürük taþ oluyor kursaðýmda.
Bilirim onun iþidir.

Halýmdaki sigara yanýðý kadar önemsemiyorum
Ta ki, bir sevda kulaðýmda taksim geçene kadar
Aman diyorum,
Mahþere kadar tacým, tahtým ol diyorum,
Ya duymazdan geliyor ya da dudak büküyor.

Ýnkâra tenezzül ayarýmý düþürür.
Uçkuru gevþek gecelerde,
Birde bol alkollü dost muhabbetlerinde.
Kabulüm, anasýný çok sattým,
Sýzmaya yakýn fütursuz kahkahalarla.

Dedim ya sevdim de onu
En çokta sevinç hüznü kovalarken.

Ey yaþam!
Yosmam
Sultaným
Belam
Kýyamadýðým
Hakikatsen nakkaþým,
Sabrým Eyyüp’ten, beklerim.
Oyunsan!
Zorum
Zarlar fincandan atýlsýn bu kez.
Ýp ya da kurþun,
Bahta hesap sorulmaz.
Tekmeler ya da çekerim.

Sosyal Medyada Paylaşın: