Ben mi?
Ne sevdaya gücüm var, ne aþkdan bigâneyim
Þeþ cihet arasýna sýkýþmýþ, biçareyim
Gayretim yok vuslata, firkat imiþ nasibim
Yerim yok bu ellerde.. bir garib avareyim!
Mamur konaklar ister; sevgili, barýnmaya
Özenmedim cihana.. ýssýzým, viraneyim
Hoþ vakit murad etse çeker yudumlar beni
Sevgilinin elinde dolu bir piyaleyim
Geçici heveslerin yorgunuyum, erenler!
Kýsa saadetlerden baygýným, mestâneyim
Výz gelir cevr-i canan, üþenmem gafletinden
Dönerim biteviye; çarhýnda seyyareyim
Kavuþmak olmasa da sevgiliye ölmeden
Korkmam ben bu ateþten.. ümitsiz pervaneyim
Bu sevda sýracasý sarmýþ cümle bedenim
Timsâlim derd-i aþka, hicrane niþaneyim
Aldýrmam gülüp geçsin; aðyar, istihza ile!
Ben bu sevda uðruna abdalým, divaneyim
Ne Mecnunum sahrada, ne dað baþýnda Ferhad
Konuþur yâr u aðyar.. dillerde efsaneyim!
Dehre ferman olsun ki boþ deðil bu alaka!
Benzeri yok aþkýmýn.. ben; benim, yegâneyim
Hünkâr DAÐLI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.