BİZ

Geçti devran;o eskiyi arama.
Ne söylersen,merhem olmaz yarama
Ýster hayra,ister þerre yor ama;
Peygamberin duasýyla varýz biz...

kimkime dumduma,bana dokunma.
At ölsün arpadan,iþ güç týkýnma.
Faiz fa sýz kalmýþ...ye ye bakýnma,
Futboluz,müziðiz,þans ýz, bar ýz biz...

Fakir biz,zenginde...zayýf güçlü de,
Faili biz,zanlý biz;ölü,suçlu da.
Ne acý ki ipin ucu haçlýda.
Getiren biz...getirmeyen pürüz biz...

Þu müslümanlara oynanan oyun;
Kaðýtmý,kalemmi,deryaca suyun,
Toplasanda yazmaz,buyurun sayýn;
Benliði kaybolmuþ...bakar kör üz biz...

Düþtünmü,yavrunun birgün peþine!
Kimdi,neydi,yanýndaki kiþi ne?
Bu saçý ne,giyimi ne,düþü ne...
Avrupa aðýnda,meçhul hür üz biz...

Aile yapýsý saðlamsa yurdun;
Saldýrýsý boþadýr,çakalýn kurdun.
Lakin böylelikle düþmaný serdin.
Yýkan biz...yapmaz olan kriz biz...

Gelde,dertleþelim dostum beriye!
Bilmemki sonumuz varýr nereye,
Çoban diye salýp,kurdu sürüye;
Vaktin akþamýnda,öten horoz biz...

Nebi KILIÇKAYA
20-23/eylül 1995


Sosyal Medyada Paylaşın: