Muştular Vermek İsterdim Ülkenden ATA'm

Sen, laik Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu,
Türk’ün, Türklüðün adý, sesi ATA’m.
Muþtular vermek isterdim ülkenden sana kucak dolusu
Üzgünüm; tablo karamsar, olamam iyimser! ...

Diller baþka, yürekler baþka konuþurken
Parsel parsel teslim edilirken yaban ellere ülken
Bir kaya gibi saðýr, bir pýnar gibi dilsiz kalýrken yöneten
Nasýl beklersin benden muþtular ATA’m? ...

Aðýt yakýyor, göçe zorlanan kanatsýz kuþlar!
Týrmanýyor terör, alýyor can can can ATA’m
Kan kokuyor toprak, kan kokuyor buðday.
Elinde bayraðý, yüreðinde ATA’sý
Vataný uðruna þehit üstüne þehit düþüyor asker.
Hainlerin tuzaðýnda meçhul gezegen
Sarmýþ ülkeyi karanlýk düþlere gebe hayaller.
Nasýl gelirim sana muþtularla ATA’m? ...

Uzaya gitmek mi? Sen ne diyorsun ATA’m?
Toz-toprak içinde deney bekliyor laboratuvar
Halý deðil, kilim deðil,
Kara çarþaf ile türban dokuyor tezgahlar þimdi...
Þeriat özlemi içinde beyinler, laiklik kan aðlýyor ATA’m! ...
Kan aðlýyor! ...

Yeniden çiziliyor kadýn-erkek yol haritasý,
Kardeþi kardeþe düþman ediyor bir bez parçasý
Örtülü-örtüsüz diye ayrýlýrken beyinler
Çýnlýyor meclis koridorlarý türbanlý-türbansýz
Camilere hücum, okullar sensiz
Çaðdaþlaþacaðýz, ilerleyeceðiz elbet bir gün
Hatýrlanýrsa eðer bilim, ilim ATA’m! ...

Ýleriye deðil, geriye sayýyor ülken,
Her gün biraz daha geriye, karanlýða adýmlar
Oyun içinde oyunla kuruluyor yüzyýlýn dengeleri
Yok ki sen gibi, yýldýz gözlü,
Güneþ bakýþlý vatansever...

Esiyor arada, AB dedikleri yalan rüzgarý
Sürüklüyor kapýsýna kadar, açmadan kilidi
Gönderiyor geriye:
“Git, þimdi git, bitince ödevlerin gelirsin tekrar”...
ABD dersen, hep yanýmýzda sað olsun!
Ýstihbaratta bir numara, yok ediyor terörü!
Nedense hep bizden, Türk’ten gidiyor ATA’m...

Ýþte manzara bu, kan aðlýyor ülken
Gel ATA’m, gel, sensiz olmuyor bu vatan.
Uzat elini bir kez daha, dalgalandýr
Türkiye Cumhuriyeti semalarýnda Ay yýldýzlý bayraðýný
Bekleyemez bu vatan þafak sökene kadar, gel...

Sanma ki sevenlerin, biz devrimlerinin bekçileri,
Yalnýz 10 KASIMlarda aðlarýz.
23 Nisanlar, 19 Mayýslar, 30 Aðustoslar, 29 Ekimler
Bu tarihler sen deðil mi, biz deðil miyiz ATA’m
Hangisini sayayým, gün var mý ki dokunmadýðýn?
Hizmetini esirgediðin an var mý?
Büyüksün ATA’m büyük, dünyada teksin...
Yücesin, ulu önderimizsin...

Nasýl aðlamayalým, nasýl yaþayalým ki sensiz?
Biz deðiliz ki aðlayan yalnýz?
Kabrindeki mermer, topraðýndaki börtü-böcek de aðlýyor
Tüm canlýlar aðlýyor ATA’m, evren aðlýyor...
Duymuyor musun topraðýn iniltisini, suyun sesini?
Bak nasýl da gözyaþý döküyor çaðlayan
Biz aðlamazsak eðer utanmaz mý bedenimiz,
Kýzarmaz mý yüzümüz ATA’m?

Neden döküyor yapraklarýný her Sonbahar aðaçlar
Düþündün mü hiç ATA’m?
Her yapraðý, sana akan bir damla yaþýdýr aðacýn;
Ki, her 10 Kasým’da bir baþka aðlar bahçeler-baðlar
Kaç yýl oldu yalnýzýz, kaç yýl oldu hasretiz doðru söze
Uzat elini, kurtar bizi yeniden, kurtar ATA’m...

Ben, senin öðretmeninin kýzýyým,
Ülkemin kadýný, anasý, bacýsý, bekçisi;
Çocuklarýmýn beyin gücüyüm, ATATÜRK’çüyüm
Sendeyim ATA’m, çoluk-çocuk ailece sendeyiz.

Türk Kadýnýyým ben, peçeyle koruyamam erdemimi,
Arým, namusum özümdedir benim.
Güneþ’in ýþýltýsýyla baðlýdýr beynim yüreðime.
Softa iliþtiremezler,
Tesettür kefenine de koyamazlar beni ATA’m
Alným açýk, yüzüm pakken
Neden olsun ki saçým günahkar ATA’m?

“Türk’üm, doðruyum, çalýþkaným”
Kadýným, anayým, bacýyým, bu vatana bekçiyim
Yakýþýr mý esaret, yakýþýr mý tesettür bana
Soruyorum sana ATA’m, soruyorum? ...

Ýffetim korunurken ruhumda,
Yüreðimde gizlenir arým, edebim.
Zarafetin temsilcisi, Türkiye’min onuruyum.
ATA’mýn anasý, bacýsý, kadýnýyým ben...

Ölürüm de olmam kimseye teslim,
Alýrým öcümü, býrakmam yerde kanýmý
Yar etmem, vermem düþmana vataný
Bir karýþ topraðýný bile vermem ATA’m.

Biliyorum güzel haberler gönderemedim
Muþtularla gelemedim KABRÝNE
Ama, sözüm sözdür ATA’m
Sensiz kalmayacak asla bu vatan...
Karanlýklarýn düþmaný,
CUMHURÝYET’in bekçisiyiz
Ve SENÝN muþtularýn ATA’m...

Rukiye Çelik
10.11.2008 11:12:00
Sosyal Medyada Paylaşın: