29 Harf Ağlıyor

10 Kasým 1938 adým,
Türkiye Cumhuriyeti ölmedi-ölmeyecek soyadým.
Bu gün bir baþka gün,
Keder yaðdýrýyor bulutlar
Gökyüzü mavisi dönmüþ karaya,
Yaþam toz-duman; durmuþ kalpler
Baksana kan aðlýyor gözler.
Sonbahar þaþkýn, boyanmýþ siyaha
Ýnsanlar baþsýz, kuþlar kanatsýz,
Sallanýyor Türkiye öksüz-yetim, çaresiz...

10 Kasým 1938 adým,
Türkiye Cumhuriyeti ölmedi-ölmeyecek soyadým.
Þarkýlar, türküler sazsýz-sözsüz, melodisiz;
Çýðlýk çýðlýða siren sesleri içimizde,
Kor düþmüþ daðlanýyor yüreðimiz
Denizler, nehirler, göller susuz;
Aðlaþýyor balýklar, canlýlar sensiz.

Ýnmiþ bayraklar yarýya,
Baþ kaldýrmýþ ölüler, isyankar! ...
El sallýyor canlýlar, ölüme dost.
Güneþ kýzgýn, vazgeçmiþ doðmaktan
Selamý kesmiþ, Ay ve yýldýzlar, üzgün
Tek vücut olmuþ yerle Gök, þaþkýn
Türkiye Cumhuriyeti periþan, kalmýþ ATA’sýz
Kalem tutamaz titrek eller
Tüm ülke bürünmüþ mateme
29 HARF AÐLIYOR! ...

10 Kasým 1953 adým,
Sýradan bir insan soyadým.
Ýsyankarým anneme, doðduðum gün bugün.
Sevinememiþ kimse, acýlar içinde herkes...
Benim beþiðe, Ata’mýn Kabrine konduðu gün.
Kýrgýným annem sana, ATA’msýz kaldýðým için
Neden doðduðum gün bu gün?
Aðladýðým gün...

Türkiye Cumhuriyeti ölmedi-ölmeyecek
Bu bayrak inmedi-inmeyecek..
Bu vatan bizimdir-bizim kalacak
SÝLEMEZ kimse ADINI asla
Dökse de yaprak bu millet,
Her yaprak bin yaprakla geri dönecek
Bu ülke ne sensiz kalacak,
Ne de sensiz anýlacak.
ÖLMEDÝN-ÖLMEYECEKSÝN ATA’m
Bin ömrüm olsun sana feda
Sen rahat uyu ATA’m
YIKILMAZ asla bu VATAN...


09.11.2007 / 16.44
Rukiye Çe
Sosyal Medyada Paylaşın: