Kim kara topraða girmek ister, benden baþka, Kim kara topraðý sever, Veysel’den baþka, Kim ona dost,dost der þiirler yazar, Ondan baþka.
Evet bir ben derim, Çünkü orada yatar sevdiðim, Alsa canýmý Allah,derim, Seve,seve canýmý alsýn veririm. Veririm de,nerde yârim kara toprak derim.
O gitti içim buruk,, Ondan kalan tek þey hatýralar, Bir de son gördüðüm donuk yüzün hayali, Ve mutlu günlerden hatýralar, Ve bir de dert veren hüzünler O gitti kimlere, yâr diyem.
A.Yüksel Þanlýer 3 Kasým 2008-11-04 Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.