Bir zamanlar sadece
Harflerini söyleyebildiðimiz bir duaydý...
Aþk denilen þey...
Ayrý yerlerde ama ayný zamanlarda yapýlan bir dua...
Hiç bir duygusunu bilmeden istedik aþký...
Bize yaþatacaðý acýyý, mutluluðu bilmeden
Kör gözlerle istedik Yüce YARATICIdan...
Belkide adýný bile koymadan istedik...
Sonra geldi...
Önce gözlere sonra kalplerimize doðdu, sokuldu...
’’BEN sevdiðimdir’’ gitti...
EN sevdiðimiz oldu...
Sevdik onu çok sevdik...
Sadece harflerini fýsýldamýþtýk oysa...
Yaratýcýya A-Þ-K demiþtik...
O’da harfleri bizim için birleþtirdi...
Ve AÞK oldu...
Aþkýmýz kabul edilmiþ en güzel duamýz oldu...
Ne güzel seninle yaþamak ayný hazzý...
Ne güzel düþünüldüðünü düþündüðün aný onunla geçirmek...
Ne güzel ’’NU’’ bir tabloya bakarmýþçasýna
Gözlerini vücudunun bütün kývrýmlarýnda hissetmek...
Ne güzel þarkýlarý SENli söylemek...
Ne güzel þiirlere de SEN katmak...
Kýskançlýðýný utangaçlýðýný seninle örtmek...
En konuþmaya zorlandýðýn anlarda lal olmak...
Hissetmek yalnýzca hissetmek seni...
Vücudunda, ruhunda, kalbinin taa içinde...
Hissetmek ve en doruða ulaþtýðýnda...
BÝR AÞK ÝÇÝN ÖLMEK NE GÜZEL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.