Bütün denizlerden uzak
bir coðrafyaydý büyüttüm gözlerimde
yýldýzsýz gecelere kanarken içim
bir anýydý büyüttüm
bir ayrýlýktý, bir özlemdi
kýrdým düþ boyutlarýný
uçan kuþlara öykündüm
her yapraðýn düþüþünde
bir dal kýrýldý içimde
bir aðaç devrildi
bir orman kahroldu
oturup güz rüzgarlarýna
ibriþim türküler yaktým
sazýmýn telleri nazlýydý
üþüyen bir güldü sesim
bir sevdayý besteledim ömrünce
herkese aykýrý kaldým
sevmenin suç olduðunu bilmezdim
nazlý bahar güzeliydi umut
yýldýz gülümsemesiydi yüreðime iþlediðim
saçlarýmý okþayan ýlýk bir meltem
kokusunu özlediðim çiçekti
sevgilerin kirletildiði bir dünyada
yaþamýn bir hiç olduðunu bilmezdim
kar düþmüþ yalnýzlýklarda
ince sýzý dostluklara sarýldým
sesim yel içinde yapraktý
aykýrý denizlere aktý
hep mavi düþlerde kaldým
i mgelerde, renklerde
gerçeðin kýþ olduðunu bilmezdim
Nuri CAN 1980
’Yürek yanarsa titrer Gül üþürse’ isimli kitabýmdan. Kora Yayýnlarý