Kayýp bir þehrin Orta yerine kök salmýþým.. Adým Sokak Lambasý..
Sayfa sayfa dökülmüþ yaþlarýn kucaðýnda, Þahidim; Uyur da büyür Bitmez sanýlan her aþkýn þarkýsý..
Bir köþesi dal budak, Upuzun, çýplak, sessiz ve ýslak bir sokak.. Yalnýz bir yol uzuyor ayaklarýmýn altýnda Mühürlenmiþ taþlarý uçlarýna, Son bahar da akýyor kývrýmlarýndan.. Þahidim..
Bazen, Kýþtan düþme bir kuþ yuvasý deðer gözlerime Mor külleri parlayan, penceresinde bir evin.. Göðü gösterir pusulasý.. Kopmuþ bir kanat üþür tam göðsünde, Göbeðinde buz sancýsý.. Ermez kör ýþýðýmýn elleri, Yetiþmez dudaklarým Öpmeye yaralarýný.. Söner gözlerimde fer.. Ve ben anca Bir kareye hapsedebilirim yitirdiði umutlarý..
Þahidim, Bu kan ve ter döken gecenin, Susmak bilmez çýðlýklarýna..
Ne lodoslara direnirim de Bir yaðmur düþtü mü göðün yüzünden, Bükerim boynumu, Erir kara bedenim Karaya çalýnmýþ öyküler toplanýrken aðýzlarda.. Çünkü her yaðmurda Ne aþklar tüketilir bir mazgal kýyýsýnda..
Adým Sokak Lambasý.. Uzak bir þehrin Her tuzaðýna terk edilmiþim.. Kanat altýnda, göðüs kuytusunda, Tek þahidim, Dev gövdeli bir yalnýzlýk sancýsý..
moRyEL_
Sosyal Medyada Paylaşın:
moRbiRyEL_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.