BENCE ŞİİR
BENCE ÞÝÝR
Sonra;
sýðýnacak asude bir liman bulmuþtu ruhum
fýrtýnadan dalgalardan uzakta
ve demirledim gönlümü
aþk deryasýnýn engin sularýnda
bir ney nefesinde gün doðumu,
hayrul minennevm diye yükselirken
saba makamýnda ezanlar,
þiirde buldum kendimi.
Þiir ruhumun felahý olmuþtu
þiir aldýðým her nefes,
þiir ekmeðim aþým,
ocaðýmdaki köz, içimdeki öz
maddeye mana veren söz,
ve þiir olmuþtu benim her þeyim
Avcýnýn av beklediði gibiydim pusuda,
elimde kaðýt kalem
kah sayfalarca yazýyordum kimi zaman,
kah bir tek kelimenin baþýnda
nöbet tutuyordum günlerce,
býkýp usanmadan
çeliðin ateþte sýyrýldýðý gibi kavýndan,
þiirle sýyrýlýyordu ruhum bedenden
aþk ile,þu üç günlük meþakatli dünyadan.
Varmýydým yokmuydum bilinmez ,
bir muammaydý halim
ne güneþin þavký vurur yüzüme,
ne ay doðardý karanlýk gecelerime
bir sayha bir çýðlýk yýrtsa sessiz geceyi
açsa gök kapýlarýný gayrý önüme,
tane tane seçerim her heceyi
imbiklerden geçiririm süzerek
aþkýna yandýðýndýr dostumuz bizim
denen büyük cümleyi
döküyordum satýr satýr kaleme,
kalemden de dilime...
Murat Çetin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.