Aziz İstanbul

Derler ki, yedi tepe istanbul,
Ve de Ýstanbul çok güzel,
neresi yedi tepe,
olmuþ artýk her yeri yüzbir tepe,
koþmuþ da gelmiþ insanlar,
taþý topraðý,oranýn altýnmýþ diye,
kimi uzun, kimi tombul,
olmuþ Ýstanbul, yüzbir tepe.

Kalmamýþ, eski boðazýn güzelliði,
Kaybolmuþ !
o yeþil kýyýlarýnýn özelliði,
hani nerde, o boðaz kýyýsýnýn eski sessizliði,
hýncahýnç insanlar dolmuþ,
koþturup gelmiþ kim varsa,çoluk çocuk,
baðrý yanýk, Anadolu’mdan.

Süzülerek geçmez olmuþ boðazlardan,
artk o eski þen þakrak gemiler,
dolmuþ boðazlara marmaraya
büyüklü küçüklü gemiler,
gökdelenlerden görünmez olmuþ,
o güzelim camiler,
tankerler geçmekte artýk boðazdan
mazot ve tehlike yüklü.

eskisi gibi, leziz deðil,
Eminönü ’ndeki,boðazladaki,
köprü altýndaki ekmek arasý balýklarý
çoðalmýþ Fatih’de eli tesbikli yeþil sarýklýlarý,
dolaþýr çarþýlarda, caddelerde,
giydiðini dinine uygun gören, modern sanan,
afkanistan’a iran’a özenen,
kara, çarþaflýlarý.
dýþ kaynaklý ölüm kusan,
insan avcýlarý.



A.Yüksel Þanlýer
30 Ekim 2008-10-30


Sana dün bir tepeden baktým aziz Ýstanbul!
Görmedim gezmediðim, sevmediðim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtýna keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre deðer.

Yahya Kemal Beyatlý 1984-1958
“ruhu þadolsun”
















Sosyal Medyada Paylaşın: