Acı Güz

derviþ suskunluðunda gün
yorgun yüzüyle
düþlerden arta kalan boþluk içinde…


-kýrýlan sýrça köþkün hücresinde
poyrazýn önüne kattýðý keklik sesi-


yaþlý incir dibinde köhne hayaller
nergisler boynun bükmüþ bahçede
avutmak mümkün olsa keþke
notasý yitik naðmelerle…


iki gözyaþý aralýðýnda aþk
umut karanlýk sularda dibe vurmuþ


hayat
kýrýk camda beliren buðulu bir yüz
ve her kýrýkta sisler ören güz…


anladým
mutluluk kelebek kanadýnda
sadece bir zerreymiþ...

….

ay gecenin koynunda eriyor
yýldýzlar sönük…


yalpalayan gölgene
ve kýrýk dökük sesine sarýlýyorum
kayýp gidiyorsun avuçlarýmdan…


çaresiz
yaðmurla örtüyorum yalnýzlýðýmý
ayrýlýða zimmetli þiirler avutmuyor artýk
kirleniyor tüm harfler…


bitkin yüreðim acýlara teslim
düþüyor dikenli tellerle çevrili
düþler üzerine…





Aslý Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın: